Clava tu cuchillo en mi corazón
Dale un nombre a mi sombra
Destruye mis fotos
Y apaga la luz de mi ventana
Manos tristes y uñas largas
Profundo, profundo pueden herir
Y abrir más heridas
Una barriga insomne
Hambrienta…
¡Genera unos dientes afilados!
Contráeme
Me expando
Estrecha mi tumba
Echaré más ramas
Arranca mi lengua desde la raíz
Seré todo una lengua
Destruye mis sueños
Exilia mis deseos
Ahorca mis esperanzas
Los días envejecen
Las noches penan
La vida se encorva
Pero el ardor en mi corazón jamás descansa ni se apaga.
Hueles a muerte
Vente y rompe mis vértebras
Pero has de saber,
Son vértebras de serpiente.
Saca tu hacha
Mis raíces son profundas
Ya son siete días
Y ocho noches
Sin descanso
Vuelo
Vuelo
Ni el cielo se acaba
Ni mi vuelo termina
Ven
En esta tierra estoy desnudo ante Dios
No tengo miedo
No seré vencido
No enmudeceré
Y…
No levantaré la bandera blanca
Ni envolveré mi cadáver con ella
Kêra xwe di dilê min de biçîne
Kêra xwe di dilê min de biçîne
Siya min binav bike
Wêneyên min biçirîne
Û ronahiya rodanka min vemirîne.
Destên xemgîn û neynûkên dirêj
Kûr.. kûr dikarin birîn bikin û birînan vekin.
Zikê xewnekirî
Birçî…
Diranên tûj peyda dike!
Hejmara min hindik bike
Pir dibim.
Gora min teng bike
Şax didim.
Zimanê min ji kokê de hilke
Ez tev dibim ziman.
Xewnên min biherifîne
Xwaziyên min sirgûn bike
Hêviyên min bi darveke.
Roj kal dibin
Şev keseran dikşînin,
Jiyan piştxwar dibe…
Lê kela evînê di dilê min de
Tucarî naweste û namire.
Bêhna kuştinê ji te tê
Were
Movikên min bişikîne
Lê bila tu bizanibî
Movikên maran di pişta min de ne.
Dasa xwe vemale
Damarên min binzemîn in.
Ev heft roj in
Heyşt şev in
Bê ling im
Difirim
Difirim
Ne ezman bi dawî tê
Û ne jî firandina min têk diçe.
Were
Ez taziyê Xweda me li ser rûyê erdê
Ez natirsim,
Naşikim,
Lal nabim,
Û..
Zû bi zû xasê spî bilind nakim
Û li laşê xwe nagerînim.
Un poema del poeta kurdo: Hussein Habasch
Traducción: Zinar Ala e Isabel Martínez
Cada vez que lo leo, más me gusta :DUn abrazo.
Wallahi! casi lloro… qué bonita poesía!